گاهی بچه ها وقتی کار اشتباهی می کنن، از ترس اینکه مامان و بابا دعواشون نکنن به خود مامان و باباهاشون پناه می برن.

 اگه یکمی بزرگ و عاقل تر باشن، حتی قبل از اینکه کار اشتباه رو انجام بدن می رن و از پدر و مادرشون کمک می گیرن.

مطمئنا کار گروه دوم دوست داشتنی تر هست.

بهترین انتخاب کدومه؟

اول گناه کنیم و بعد توبه؟

 یا اگه تو موقعیت گناه قرار گرفتیم، سریع به خود خدا پناه ببریم1 و ازش کمک بگیریم؟

انتخاب دوم سخت تره، اما به فرموده خود خدا إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا2

 خود خدای بصیر و سمیع فرمودن: ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ3 ؛ کافیه فقط طلب کنی.

منابع:

1.      سوره مبارکه مریم، آیه 18: قَالَتْ إِنِّی أَعُوذُ بِالرَّحْمَنِ مِنْکَ إِنْ کُنْتَ تَقِیًّا: [مریم] گفت اگر پرهیزگارى من از تو به خداى رحمان پناه مى برم ( در موقعیت گناه به خدا پناه ببریم)

2.      سوره انشراح، آیه 6 : همانا همراه هر سختی آسانی هست.

3.      سوره غافر، آیه 60: مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم.



مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها